Toegankelijkheid
Toegankelijkheid is de eigenschap van de gebouwde omgeving die maakt dat mensen - divers als ze zijn - er kunnen doen wat ze er volgens de bestemming moeten kunnen doen" (definitie uit het Handboek voor Toegankelijkheid)
Gebruik
De bedoeling van toegankelijkheid is dat wij als mensen, hoe verschillend ons lijf of brein ook is, in staat zijn om in de gebouwde omgeving te doen wat we er willen of moeten doen.
Gemiddeld gebruik sluit mensen onnodig uit
Als we bij ontwerpen of bouwen uitgaan van een volwassene met een gemiddelde lichaamsbouw en gemiddelde mogelijkheden, dan sluiten we - vaak onbewust - mensen onnodig uit.
Kritisch gebruik als uitgangspunt
Omdat mensen zo verschillend zijn in hun mogelijkheden om waar te nemen, te begrijpen en te handelen, is het logisch om van ‘kritisch gebruik’ uit te gaan: rekening houden met onze diversiteit. Wat voor de één absoluut nodig is, is voor de ander gewoon prettig.
Bijzonder gebruik
Voor sommige gebouwen, zoals een zorginstelling, een kinderdagverblijf of een laboratorium zijn hele specifieke (ergonomische) criteria nodig. Daarvoor zijn aparte richtlijnen en is specifiek advies nodig.
Redundantie: op meer manieren bruikbaar maken
Zorg voor meerdere alternatieven. Zichtbare informatie kun je ook voelbaar of hoorbaar maken en de combinatie van een lift met een helling zorgt voor een alternatief en een grotere betrouwbaarheid en bruikbaarheid.
Conflicterend belang
Toegankelijkheid voor iedereen betekent bijna altijd dat iedere gebruiker profiteert. Als er sprake is van conflicterend belang, zorg dan dat er een alternatief of een specifieke voorziening voor een gebruikersgroep is die anders niet mee kan doen.
De menselijke maat
We nemen iets waar, we verwerken wat we waarnemen, en vervolgens doen we iets. Dat moeten we praktisch, veilig, gezond en comfortabel kunnen doen. Hieronder staan de grenswaarden met ‘kritisch gebruik’ als uitgangspunt.
